Historia

Klub powstał 15 czerwca 1912 roku. Siedmiu nastolatków złożyło swoje podpisy pod protokołem, który powołał do życia „pierwszy na terenie Poznania, polski: Klub Sportowy Warta”. Mieli od 16 do 18 lat, najstarszy z tego grona Franciszek Szyc został pierwszym prezesem, Stefan Malinowski – skarbnikiem. Założycielami byli też Stefan Mórkowski, Kazimierz Świderski i Ludwik Zysnarski oraz Edmund Szyc i Marian Beym.

 

Już 18 sierpnia piłkarze Warty rozegrali pierwszy mecz – ich rywalem była poznańska Hertha. W najśmielszych marzeniach nikt nie przewidywał, że Warciarze rozgromią rywali 9:2. Przypomnijmy skład, w jakim wystąpił zespół w tym historycznym spotkaniu: Sroka, Szyc, Beym, Lewandowski III, Cybichowski, Malinowski, Lewandowski II, Niedzielski, Lewandowski I, Masłowski, Kosicki. W 1913 roku rozegrano pierwsze Mistrzostwa Wielkopolski, w których oprócz Warty uczestniczyły zespoły Ostrowii i Posnanii. Historyczny, pierwszy w Wielkopolsce tytuł przypadł Warcie. Znacznie większe propagandowo znaczenie miało zwycięstwo nad niemieckim S.C. Union. Warciarze wygrali 4:2, a polska młodzież gromadnie zaczęła się wycofywać z niemieckich klubów i wstępować do Warty oraz Posnanii. Przyszedł też czas na pierwsze mecze poza Poznaniem. Warciarze rozegrali je we Lwowie z Czarnymi, otrzymując jednak srogą lekcję, przegrali bowiem 2:5 i 0:4.

Po zakończeniu I Wojny Światowej Warta zgłosiła swój akces do Polskiego Związku Piłki Nożnej i zdobyła pierwsze w wolnej Polsce mistrzostwo okręgu. Sukces ten powtórzyła w następnych latach, dzięki czemu uzyskała prawo startu w finale pierwszych piłkarskich mistrzostw Polski (zajęła w nich III miejsce). Zawodnik Warciarzy – Einbacher – zagrał natomiast w pierwszym międzypaństwowym meczu Polski z Węgrami. W 1922 roku piłkarze Warty sięgnęli po pierwszy tytuł wicemistrza Polski, przegrywając finałową rywalizację z Pogonią Lwów (remis 1:1 w Poznaniu, i porażka 0:1 na wyjeździe). W tym okresie rozszerzyły się kontakty międzynarodowe. Na stadionie przy ulicy Rolnej gościły zespoły: Victoria Żiżkov, BTC i Vasas Budapeszt. W 1926 roku utworzona została liga piłkarska składająca się z 14 drużyn. Warciarze wywalczyli w niej w następnym roku 3. miejsce (za Wisłą Kraków i 1 FC Katowice), a w kolejnym zajęli 2. pozycję. Dobrą formę potwierdzili w spotkaniach międzynarodowych. Przybysz, Staliński i Spojda zagrali też w reprezentacji kraju.

Rok 1929 był przełomowy dla piłkarskiego zespołu Warty. W 17 lat od chwili powstania klubu Warciarze sięgnęli po pierwszy tytuł Mistrza Polski, wygrywając ligową rywalizację z przewaga jednego punktu nad Garbarnią Kraków i trzech nad innym krakowskim zespołem – Wisłą. W drużynie, która wywalczyła krajowy prymat grali: Nowicki, Knioła, Radojewski, Rochowicz, Flieger, Przykucki, Fontowicz, Scherfke I, Przybysz, Scherfke II, Staliński, Wojciechowski, Śmiglak, Andrzejewski, Dębiński, Konieczny, Niziński, Uliwiak. W kolejnych latach „Zieloni” grali ze zmiennym powodzeniem. W 1935 roku zajęli 3. miejsce, w 1938 nawet 2., ale były też i lokaty gorsze. Nadal kilku Warciarzy powoływanych było do reprezentacji kraju: Staliński, Radojewski, Wojciechowski, bramkarz Fontowicz, a także Franciszek Scherfke (ten ostatni uczestniczył nawet w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku w Berlinie). Ostatni przed wybuchem wojny mecz w Poznaniu rozegrano 20 sierpnia 1939 roku. Warciarze pokonali w nim Ruch Chorzów 5:2 i awansowali na 3 pozycję w tabeli.

Piłkarze Warty nie zrezygnowali z futbolu w czasie hitlerowskiej okupacji. Pod firmą Wildy, uczestniczyli w konspiracyjnych rozgrywkach o mistrzostwo Poznania. Kiedy tylko najkrwawsza z wojen się skończyła, zawodnicy Warty wybiegli na zdewastowany stadion przy ul. Rolnej. W 1946 roku Warciarze zakwalifikowali się do rozgrywek finałowych o mistrzostwo Polski, kończąc je na drugiej pozycji. To było zapowiedzią rosnącej formy i sukcesu w kolejnym sezonie. W 1947 roku „Zieloni” od początku spisywali się znakomicie, przegrywając w eliminacjach tylko dwa mecze i awansując do finału wraz z zespołami AKS Chorzów i Wisły Kraków. Nie dali w nich rywalom żadnych szans. Chorzowian pokonali 4:1 i 2:0, z Wisłą wygrali 2:0, a 30 listopada doszło w Poznaniu do wielkiego rewanżu z zespołem krakowskim. Już od wczesnych godzin rannych wszystkie drogi wiodły na Rolną. Na przepełnionych ponad miarę trybunach zgromadziło się ponad 20 tysięcy ludzi. Nikt nie żałował, że wybrał się na to spotkanie. Po znakomitej grze „Zieloni” wygrali decydujący mecz 5:2, zdobywając po raz drugi w historii tytuł Mistrza Polski. Autorami tego sukcesu byli następujący zawodnicy: Henryk Czapczyk, Piotr Danielak, Michał Dusik, Tomasz Dutkiewicz, Bolesław Gendera, Dionizy Gierak, Kazimierz Groński, Marian Jankowiak, Henryk Kaczmarek, Stanisław Kaźmierczak, Antoni Koźmiński, Feliks Krystkowiak, Kazimierz Lis, Mieczysław Mrowiec, Tadeusz Muszyński, Witold Podeszwa, Marian Skrzypniak, Zbigniew Szulc, Edmund Twórz, Bolesław Smólski, Tadeusz Weiss, Marian Witkowski i Witold Majcherek.

Niestety, krótko potem dla zespołu nadeszły gorsze czasy. W 1950 roku Warta po raz pierwszy w historii opuściła ekstraklasę, a w 1952 roku spadła nawet z II ligi. Zła passa trwała blisko 40 lat. Różnych sposobów próbowali działacze, by przełamać marazm. W Warcie pracowali szkoleniowcy z ogromnym doświadczeniem: Antoni Brzeżańczyk, Michał Matyas, Tadeusz Foryś. Zdarzały się awanse do II ligi (czasem w skutek reorganizacji), szybko jednak następował powrót do trzecioligowej rzeczywistości. Radość kibicom sprawiały niekiedy udane występy w Pucharze Polski, lub wicemistrzostwo kraju zdobyte w 1975 roku przez zespół juniorów.

W 1991 roku Warta prowadzona przez trenera Andrzeja Żurawskiego znów powróciła do II ligi. Jesień w wykonaniu beniaminka była jednak kiepska. W zimowej przerwie nastąpiła mobilizacja, udało się pozyskać sponsorów, trenerem został Wojciech Wąsikiewicz. „Zieloni” z trudem uratowali ligowy byt. Przed kolejnym sezonem pojawiła się szansa na grę w ekstraklasie, w czym pomóc miała fuzja z lokalnym rywalem Olimpią. Nie doszła ona do skutku. Warciarze przystąpili do rozgrywek w II lidze, w której radzili sobie nadspodziewanie dobrze. Dystansując wrocławską Ślęzę oraz Sokoła-Elektromis Pniewy, w czerwcu 1993 roku – po 43 latach przerwy – powrócili do ekstraklasy.

Radość Warciarzy i ich sympatyków była spora, ale niestety chwilowa. Zaczęły się kłopoty, szybko okazało się, że zespół budowany był na kredyt, który spłacić trzeba było… piłkarzami. Wśród tych, którzy pozostali, a byli to doświadczeni gracze, atmosfera panowała znakomita i ona w głównej mierze zadecydowała, że jesienią Warciarze grali jak na beniaminka bardzo dobrze. Zdobyte w tej części sezonu punkty pozwoliły im utrzymać się w gronie najlepszych. Drugi sezon występów w ekstraklasie był jednak gorszy. Rozbity kadrowo zespół nie był w stanie skutecznie konkurować z rywalami i w 1995 roku opuścił I ligę. Nie dość, że nie zdołał do niej powrócić, to po roku gry na zapleczu pierwszego frontu spadł do III ligi. Awans do II ligi udało się wywalczyć dopiero w 2007 roku, na 95-lecie Klubu, po meczach barażowych z Unią Janikowo.

Na koniec nie sposób nie wspomnieć o grupie utalentowanych wychowanków. Nie każdy klub może poszczycić się tak dobrą pracą z piłkarską młodzieżą. Maciej Żurawski (rocznik 1976), Arkadiusz Miklosik (1975), Tomasz Rybarczyk (1974) czy Piotr Tomaszczak (1975) jako kilkuletni chłopcy zaczynali kopać piłkę w Warcie. To tu swoje szlify piłkarskie zdobywał Krzysztof Ratajczyk, który poprzez Legię Warszawa trafił m.in. do Rapidu Wiedeń i Austrii Wiedeń. Obecnie najjaśniejszą gwiazdą wśród wychowanków Warty jest dwukrotny uczestnik mistrzostw świata, wielokrotny reprezentant Polski a obecnie zawodnik greckiej Larissy – Maciej Żurawski.

Zarys historii sekcji piłki nożnej Warty po 1985 roku.

Mijające dziesięciolecie działalności sekcji zarówno w dziedzinie sportowej jak i organizacyjnej nie było najlepszym okresem w historii piłki nożnej w Warcie Poznań. Trudności finansowe klubu przełożyły się na wyniki sportowe przede wszystkim drużyny seniorskiej występującej jeden sezon w II lidze, a pozostałe w III lidze. Po euforii z lat 1993-1995, gdy drużyna występowała w I lidze, nastąpił regres i tylko jeszcze w sezonie 1997/98 zaliczono występ w II lidze, by w pozostałych sezonach zmagać się z III-ligową szarzyzną. Dopiero rok 2007 przyniósł sukces i awans na zaplecze ekstraklasy.

Działalność sportowa sekcji obejmowała także pracę z dziećmi i młodzieżą. W poszczególnych latach przy Drodze Dębińskiej funkcjonowało 9 do 12 grup w poszczególnych rocznikach, od żaka przez młodzika, trampkarza do juniora. Szkolenie młodzieży na wysokim poziomie (przy braku odpowiednich środków finansowych na zakup gwiazd) stało się jednym ze sposobów uzupełniania składu drużyny seniorów własnymi wychowankami.

Od lipca 1997 do czerwca 1998 roku Sekcja Piłki Nożnej dysponowała dwoma zespołami seniorskimi (w II lidze oraz w klasie okręgowej) i 12 zespołami młodzieżowymi, występującymi w poszczególnych grupach wiekowych. Ze względu na prestiż oraz występy pierwszego zespołu seniorów II lidze, uwaga działaczy, sympatyków skierowana była na walkę o utrzymanie się w tej klasie rozgrywkowej. Niestety, zespół prowadzony w początkowej fazie przez trenera Mariusza Niewiadomskiego, a następnie przez trenera Andrzeja Żurawskiego, uplasował się na 15. miejscu w tabeli i został zdegradowany do III ligi. W tej drużynie występowali między innymi: Mariusz Bekas, Marcin Godlewski, Czesław Owczarek, Daouda Camara, Jakub Ostrowski, Dariusz Wojciechowski, Artur Topolski, Waldemar Przysiuda, Mariusz Tierling, Wojciech Weiss, Jacek Sommerfeld.

Zespół rezerw występował w klasie okręgowej i zakończył sezon w środku tabeli. Jeśli wyniki drużyn seniorskich nie zadowalały, to osiągnięcia grup młodzieżowych przyniosły pożądane efekty. Pierwszy zespół juniorów w Lidze Międzywojewódzkiej zajął 2. Miejsce i uznać musiał tylko wyższość zespołu poznańskiego Lecha. Drugi zespół juniorów (trener Mieczysław Wojtasik) zdobył 1. miejsce w Lidze Okręgowej, awansując do Ligi Międzywojewódzkiej. Zarząd KS Warta dokonał w tym okresie dwóch transferów definitywnych: Arkadiusz Onyszko przeszedł do Widzewa Łódź, a Maciej Żurawski do Lecha Poznań. Po spadku zespołu do III ligi i zmianie trenera (został nim Leszek Partyński), w rundzie jesiennej sezonu 1998/99 zespół zajmował 2. miejsce w tabeli za Amiką II Wronki. W lutym 1999 roku Zarząd podjął decyzję o kolejnej zmianie szkoleniowca. Przez trzy tygodnie zespół ponownie prowadził Andrzej Żurawski, by w marcu przekazać pracę szkoleniową trenerowi Jarosławowi Szubie. Niestety roszady trenerskie nie przyczyniły się do osiągnięcia sukcesu. W decydującej fazie rozgrywek zespół nie stanowił monolitu, a w kilku meczach można było zauważyć konflikt interesów i brak siły motywacyjnej. Było to zjawisko powiązane bezpośrednio z uchwałą Walnego Zgromadzenia Klubu z maja 1999 roku o zmianie statusu pierwszego zespołu seniorów z zawodowego na amatorski. W czerwcu 1999 roku rozwiązano umowę z trenerem Jarosławem Szubą. We władzach Warty mówiło się o wycofaniu zespołu do V ligi, jednak dzięki stanowczemu sprzeciwowi Zarządu Sekcji Piłki Nożnej podjęto skuteczne kroki w celu pozyskania środków finansowych na pierwszy zespół. Drużyna wystartowała w III lidze. Prowadzenie zespołu powierzono trenerowi Tomaszowi Wichniarkowi. Biorąc pod uwagę fakt drastycznej redukcji środków finansowych oraz odejście 15 podstawowych zawodników, należało się spodziewać obniżenia poziomu sportowego. W wyniku porozumienia z WKP Lech, kadrę zespołu wzmocnili tacy piłkarze jak Radosław Borykin, Marcin Godlewski, Piotr Sołtysiak, Maciej Brauza, Damian Zieniuk. Postawa zespołu po rundzie jesiennej była jednak słaba. Po pięciu meczach zrezygnowano z usług Tomasza Wichniarka a funkcję pierwszego trenera powierzono Antoniemu Pluskocie. Ostatecznie zespół uplasował się na koniec rundy jesiennej na 14. pozycji, a trener Pluskota zrezygnował z prowadzenia drużyny. Seniorski zespół rezerw do czerwca 1999 roku występował w klasie okręgowej, jednak ze względów finansowych nie zgłoszono go do kolejnych rozgrywek.

Struktura szkolenia w grupach młodzieżowych była zgodna z założeniami etapowości tego procesu. SPN posiadała dziewięć zespołów młodzieżowych. Pracą z najmłodszymi piłkarzami zajmowali się trenerzy: Andrzej Żurawski, Damian Salwin, Antoni Pluskota, Mieczysław Wojtasik, Jarosław Ciastowski, Eugeniusz Nowak, Arkadiusz Mikosik, Piotr Tomaszczak, Andrzej Powstański. Drużyny młodzieżowe brały aktywny udział w turniejach piłkarskich. Do spektakularnych sukcesów zaliczyć można wygranie przez drużynę z rocznika 1984 (trener Antoni Pluskota) prestiżowego turnieju w Dobiegniewie w lipcu 1999 roku. Jednym z elementów intensywnego szkolenia były też zorganizowane przez Sekcję obozy szkoleniowe w Lwówku, Błażejewku, Świeradowie, Mielnie i Sierakowie. Na liście talentów Wydziału Szkolenia OZPN pojawili się wychowankowie Warty, m.in. Konrad Majewski, Damian Wdowczyk, Mariusz Piotrowski, Tomasz Zibert, Łukasz Lebioda, Mariusz Niedbała, Mikołaj Wieczorek, Michał Juszczak, Łukasz Szaj czy Maciej Lesiński.

Na początku 2000 roku Zarząd SPN funkcję trenera pierwszego zespołu powierzył Tadeuszowi Łuczakowi, byłemu zawodnikowi i wychowankowi klubu. Dobra praca szkoleniowa, a także zorganizowane z dużym wysiłkiem zgrupowanie w Wągrowcu doprowadziło do osiągnięcia 10. miejsca na koniec sezonu. Wiosną do kadry klubowej doszli m.in. Mateusz Olszowiec, Tomasz Sangowski, Rafał Mielcarek. Przygotowania do rundy jesiennej w sezonie 2000/01 poprzedzone były dokonaniem szczegółowej analizy możliwości kadrowych. Do WKP Lech powrócili zawodnicy uprzednio z niego wypożyczeni. Kadrę wzmocniono Błażejem Jankowskim, Tomaszem Magdziarzem, Bartłomiejem Zalewskim, Tomaszem Parzym, Piotrem Kasperskim, Dariuszem Wojciechowskim, Rafałem Kasalikiem. Wypożyczono też Arkadiusza Miklosika (WKP Lech), Mariusza Tierlinga i Wojciecha Weissa (Patria Buk).

Tak przygotowana dróżyna po rundzie jesiennej zajęła 3. miejsce. W skład zespołu szkoleniowego wchodzili: trener Bogusław Głuszkowski (przygotowanie fizyczne), trener Krzysztof Bladocha (przygotowanie bramkarzy).

W przerwie zimowej kadrę klubową uzupełnili: Jakub Ostrowski, Radosław Borykin, Damian Nawrocik, Przemysław Konicki, Mikołaj Szymański oraz juniorzy: Wojciech Frąckowiak, Mariusz Piotrowski, Mariusz Niedbała, Maciej Lesiński, Sebastian Jankowski, Dariusz Cudny. Z początkiem stycznia do Lechii Gdańsk wypożyczono z kolei Dariusza Wojciechowskiego.

Zespół zajął 2. miejsce w rozgrywkach, niestety ze stratą aż 9 punktów do Arki Gdynia. Z drużyny ubyło wielu czołowych zawodników i w decydujących meczach zabrakło charakteru i doświadczenia boiskowego. Należy dodać, że w rundzie wiosennej został rozpoczęty proces promowania młodych zawodników, zgodnie z założeniami długofalowej polityki personalnej. W świetle pogarszającej się sytuacji finansowej klubu było to rozwiązanie słuszne, choć w bliskiej perspektywie wpłynęło na obniżenie poziomu sportowego.

W roku 2000 z inicjatywy trenera Andrzeja Powstańskiego w sekcji powstała piłkarska drużyna kobiet. W pierwszym oficjalnym meczu zmierzyła się ona z utytułowaną ekipą Medyka Konin. Mecz zakończył się remisem 1:1. Historyczna bramkę dla Warty zdobyła Dominika Skubińska. Po stadium organizacji drużyna wystartowała w rozgrywkach II ligi kobiecej, by później awansować do I ligi. Niestety kłopoty finansowe i bazowe sprawiły, że Sekcja zrezygnowała z prowadzenia tej drużyny.

Po zakończeniu sezonu 2000/2001 nastąpiła zmiana trenera zespołu seniorów. Opiekę szkoleniową powierzono trenerowi Wojciechowi Wąsikiewiczowi, którego asystentem został Krzysztof Pancewicz. Ze względu na uwarunkowania ekonomiczne zrezygnowano z takich piłkarzy, jak Piotr Prabucki (przeszedł do Aluminium Konin), Radosław Borykin i Damian Nawrocik (wrócili do WKP Lech), Jacek Sommerfeld (zrezygnował z gry) i Mikołaj Szymański. Kadrę uzupełnili Michał Juszczak, Mikołaj Przybył (z zespołu juniorów), Piotr Stępniewicz (z BKS Bytyń), Gerard Putz (z Victorii Września) i Kamil Kucia ( z Górnika 09 Mysłowice).

Po obiecującym początku zespół jesienią przechodził kryzys i rundę ukończył na 9. miejscu. W trakcie rundy zespół opuścił Jakub Ostrowski (do Aluminium Konin), co przy kłopotach zdrowotnych Bartosza Zalewskiego, Bartosza Łeszyka i Tomasza Parzego spowodowało regres.

Zespoły młodzieżowe odniosły w roku 2001 kilka znaczących sukcesów. Drużyna juniorów starszych (trener Andrzej Żurawski) zdobyła Puchar Prezesa WZPN, a juniorzy młodsi (trener Antoni Pluskota) zdobyli mistrzostwo Wielkopolski w piłce halowej. Drużyna rocznika 1986 (trener Jarosław Ciastowski) wygrała prestiżowy Dobiegniew Cup 2001. W zespołach młodzieżowych pojawiła się cała plejada młodych, zdolnych piłkarzy powoływanych do kadry Wielkopolski i kadry Polski (Tomasz Bzdęga, Łukasz Lebioda, Łukasz Kubzdyl, Bartosz Kotarski). Ze sztabu trenerskiego odeszli Arkadiusz Miklosik i Andrzej Powstański. Kadrę uzupełniono trenerami Mirosławem Marciniakiem i Sławomirem Kurpiewskim.

W rundzie wiosennej sezonu 2001/2002 kadrę pierwszego zespołu wzmocnił Zbigniew Zakrzewski (który wyrósł na pierwszoplanową postać w Warcie) oraz juniorzy: Damian Ludwiczak, Łukasz Kubzdyl i Tomasz Bzdęga. Drużyna ukończyła rozgrywki na dobrym, 4. miejscu. Kłopoty finansowe sekcji sprawiły, że w lipcu drużynę opuścił trener Wojciech Wąsikiewicz. Zarząd Sekcji powierzył prowadzenie ekipy seniorów jego asystentowi Krzysztofowi Pancewiczowi. Była to jego pierwsza samodzielna praca szkoleniowa na takim szczeblu rozgrywek. Zespół opuścili też m.in. Zbigniew Zakrzewski (powrót do Lecha) i Piotr Tomaszczak (do Obry Kościan). Skład uzupełniono Tomaszem Rybarczykiem, Przemysławem Minge, Janem Stronczyńskim, Przemysławem Otuszewskim (doszedł z zespołu juniorów). Wiosną 2003 roku do drużyny dołączył także Grzegorz Matlak. Te karkołomne roszady kadrowe spowodowane były widmem spadku z III ligi. Po początkowych sukcesach jesienią, w rundzie wiosennej drużyna balansowała na granicy strefy spadkowej. Ostatecznie zajęła 14. miejsce i utrzymała się w III lidze.

W czerwcu 2003 r. do Warty powrócił trener Wojciech Wąsikiewicz, który objął obowiązki I trenera, a Krzysztof Pancewicz został jego asystentem. Skład drużyny uległ gruntownemu przemeblowaniu. Odeszli m.in. Tomasz Parzy i Mariusz Niedbała. Z Obry Kościan sprowadzono Piotra Tomaszczaka, Macieja Chmieleckiego, Dariusza Reyera, Marcina Wojciechowskiego i Krzysztofa Gościniaka. Z Arki Gdynia przyszedł Jacek Wosicki, z Aluminium Konin – Piotr Najewski Piotr, z Unii Janikowo pozyskano Marcina Florka, wreszcie z Tucholanki Tuchola – Sławomira Suchomskiego. Plejada nazwisk miała dać wysoką pozycję w lidze, jednak tak się nie stało. W klasyfikacji końcowej drużyna zajęła 8. miejsce, nieadekwatne do założonego celu. Trener Wojciech Wąsikiewicz podał się do dymisji. Konsekwencją tak prowadzonej polityki kadrowej stały się olbrzymie kłopoty finansowe Sekcji w kolejnych latach.

Drużyny młodzieżowe w swoich grupach wiekowych plasowały się na czołowych miejscach rozgrywek prowadzonych przez WZPN. Pracę z młodzieżą zakończyli Tomasz Parzy, Damian Salwin i Antoni Pluskota. W ich miejsce zarząd zatrudnił trenerów: Piotra Łukaszewskiego, Ryszarda Krzyżana i Eugeniusza Zarembę. Jesienią 2003 roku pod patronatem Macieja Żurawskiego powołano Szkółkę dla najmłodszych roczników (1995/1996). Efekty naboru przerosły oczekiwania, zgłosiło się 250 chłopców, z których do dalszego szkolenia wyselekcjonowano 40 najzdolniejszych.

Bardzo wysokie notowania naszych młodych piłkarzy zaowocowały powołaniem do kadry Polski U-17 Łukasza Lebiody oraz do kadry Wielkopolski aż 20 zawodników z rocznika 1991, 1989, 1988.

Nowy trener pierwszego zespołu, Jarosław Araszkiewicz, zabrał się ostro do pracy. Do gry w Warcie powrócili: Tomasz Magdziarz, Sławomir Konkiewicz, Dariusz Wojciechowski, Alain Ngamayama. Do składu dokooptowano Janusza Niedźwiedzia, Tomasza Lewandowskiego, Bartłomieja Koniecznego, Łukasza Mowlika i Łukasza Berczyńskiego, a wiosną – po odejściu m.in. Piotra Tomaszczaka, Łukasza Mowlika i Bartłomieja Koniecznego – skład uzupełniono Czesławem Owczarkiem (został on również asystentem trenera Araszkiewicza), Norbertem Tyrajskim, Krzysztofem Piosikiem i Maciejem Piątkiem. W szerokiej kadrze znaleźli się też utalentowani juniorzy Warty – Paweł Rydlewski, Rafał Napierała, Łukasz Lebioda, Bartosz Kotarski, Maciej Ratajski i Marcin Michałowski. Wydawało się, że po solidnie przepracowanych okresach przygotowawczych letnim i zimowym, drużyna powalczy o awans. Niestety, początki były bardzo trudne. Zespół nie tworzył jesienią monolitu. Jednak np. zwycięstwo nad Lechią Gdańsk 5:1 świadczyło o dużym potencjale drużyny. Bardzo dobra runda wiosenna sprawiła, że drużyna z jedną przegraną (z Lechią Gdańsk, która awansowała do II ligi) zajęła w sezonie 2004/2005 4. miejsce w lidze. Osiągnięty wynik stwarzał ogromne nadzieje na sukces sportowy w sezonie następnym. W okresie letnim z drużyny odeszli Norbert Tyrajski (wyjazd do Grecji), Łukasz Berczyński (Remes Opalenica) Janusz Niedźwiedź (Tur Turek), Tomasz Bzdęga (Kania Gostyń), Przemysław Małecki (Sparta Oborniki), Maciej Ratajski (Victoria Września), Łukasz Lebioda (Lech II Poznań). Wobec dużych ubytków kadrowych (szczególnie bolesna była strata Tyrajskiego), uzupełnienia kadry nie były zbyt imponujące. Pozyskano bramkarza Łukasza Radlińskiego z Jaroty Jarocin oraz kilku młodzieżowców m.in. Krzysztofa Sikorę (Obra Kościan) i Grzegorza Manię z drużyny juniorów. Zespół nie zachwycił dobrą grą i rundę jesienną zakończył na 10. miejscu.

Drużyny młodzieżowe osiągnęły w sezonie 2004/2005 zadowalające wyniki sportowe, szczególnie w rocznikach 1991 (trener Jarosław Ciastowski), 1992 (trener Eugeniusz Zaremba), 1993/94 (trener Ryszard Krzyżan), 1995/1996 (trener Andrzej Żurawski), które zajęły 1. miejsca w swoich grupach wiekowych w Wielkopolsce. Dobra praca z młodzieżą zaowocowała powołaniem do kadry Polski U-19 Rafała Napierały. Nastąpiły też roszady w sztabie trenerskim grup młodzieżowych – Ryszarda Krzyżana zastąpił Przemysław Bereszyński, Piotra Łukaszewskiego – Antoni Pluskota, Eugeniusza Zarembę – Jarosław Zawadzki, a szkolenie bramkarzy przejął Artur Topolski – bramkarz pierwszej drużyny.

W przerwie zimowej 2005/2006 z Warty odeszli Dariusz Cudny (transfer do Zawiszy Bydgoszcz), Tomasz Rybarczyk (koniec kariery), Sławomir Konkiewicz, Maciej Piątek i Krzysztof Sikora. Starania trenera Araszkiewicza doprowadziły do uzupełnienia składu Patrykiem Halaburdą (z Kotwicy Kołobrzeg), Przemysławem Konickim i Waldemarem Kuczyńskim (z Mieszka Gniezno), Dariuszem Łożyńskim (z Amiki Wronki). Z zespołu juniorów doszli Michał Steinke i Bartosz Wrzesiński. Runda wiosenna nie była jednak imponująca. Mimo pełnego zabezpieczenia finansowego i organizacyjnego drużyna zajęła 9. miejsce. Trener Jarosław Araszkiewicz oddał się do dyspozycji Zarządu SPN. Dymisja nie została przyjęta. Zespół w sezon 2006/2007 wchodził z tym samym trenerem i założeniem awansu do II ligi. Zespół opuścili Patryk Halaburda, Przemysław Konicki, Waldemar Kuczyński, do Nielby Wągrowiec wypożyczono Bartosza Kotarskiego. Po objęciu funkcji trenera III-ligowej Jaroty Jarocin z gry w ekipie „Zielonych” zrezygnował Czesław Owczarek. W ich miejsce sprowadzono Błażeja Jankowskiego (Zagłębie Sosnowiec), Pawła Posmyka (Pogoń Świebodzin), Pawła Ignasińskiego (Amica Wronki), Krzysztofa Potasia (Sparta Oborniki), Tomasza Bekasa i Macieja Brauzę (Nielba Wągrowiec). Drużyna rozpoczęła rozgrywki z dużym rozmachem. Przez wiele kolejek plasowała się na czołowych pozycjach (nawet na 1. miejscu). Niestety, w końcówce sezonu jesiennego przyszedł kryzys i tylko szczęśliwe rozstrzygnięcia wśród potencjalnych kandydatów do awansu (Kani Gostyń, Tura Turek, TKP Toruń, Amiki Wronki) sprawiły, że w połowie rozgrywek Warta zajmowała 5. miejsce z trzema punktami straty do lidera i z realnymi szansami na upragniony awans, szczególnie w roku 95-lecia Klubu. Ofensywa „warciańskiej młodzieży” sprawiła, że stałe miejsce w pierwszej drużynie znaleźli Rafał Napierała i Michał Steinke. W sezonie tym udanie zadebiutował 16-latek Damian Pawlak.

Wysoki poziom szkolenia młodzieży zaowocował również powołaniami zawodników Warty do kadry Polski w rocznikach 1987 (Rafał Napierała), 1988 (Michał Steinke), 1990 (Damian Pawlak). W szkółce pod patronatem Macieja Żurawskiego pojawiły się kolejne talenty. Tacy gracze jak Dominik Drzewiecki (1995) czy Norbert Staniszewski (1996) mają dużą szansę na zaistnienie w profesjonalnym futbolu w nieodległej przyszłości.

Runda rewanżowa rozpoczęła się od bardzo obiecującego zwycięstwa 5:1 nad Jarotą Jarocin, jednak kolejne mecze przyniosły rozczarowanie. Z drużyną Warty pożegnał się trener Jarosław Araszkiewicz. Nowym szkoleniowcem został Ryszard Łukasik. Drużyna grała w kratkę, ale również inni pretendenci do awansu miewali słabsze występy. Warta na kolejkę przed końcem sezonu miała zagwarantowany udział w meczach o miejsce w II lidze. W losowaniu par spotkań barażowych Zieloni trafili na dobrze sobie znanego rywala – Unię Janikowo. Po pierwszym, remisowym spotkaniu w Poznaniu niewielu dawało Warcie szanse na awans. Jednak wspaniały początek meczu w Janikowie doprowadził drużynę Warty do upragnionego celu. Przerwa między rozgrywkami była bardzo krótka – przygotowania również. Warta rozpoczęła rozgrywki II ligi praktycznie w tym samym składzie, który wywalczył awans (jednak bez Radlińskiego, Potasia, Steinke i Wrzesińskiego). W jedenastu kolejnych spotkaniach pod wodzą Ryszarda Łukasika drużyna Warty nie odniosła żadnego zwycięstwa. Konsekwencją słabych wyników była zmiana trenera, którym został Bogusław Baniak. Warta zaczęła odrabiać zaległości punktowe. Wygrała trzy spotkania – z Pelikanem Łowicz, Zniczem Pruszków i Kmitą Zabierzów oraz zremisowała z pretendentami do awansu: Śląskiem Wrocław i Arką Gdynia. Wyniki te dały nadzieję na lepszą wiosnę i walkę o pozostanie Warty w tej grupie rozgrywkowej.

 

Czas Zielonej Rewolucji

W sezonie 2010/2011 po rundzie jesiennej Warta znajduje się w strefie spadkowej. Pogrążoną w kryzysie drużynę przejął nowy zarząd, na czele z Panią Prezes Izabellą Łukomską-Pyżalską, a za uratowanie pierwszoligowego bytu odpowiadał ponownie trener Bogusław Baniak. Po niezwykle udanej rundzie wiosennej, Warta zamierza podążyć za ciosem i włączyć się w walkę o awans do upragnionej ekstraklasy w sezonie 2010/2011.

Prezes Izabella Łukomska-Pyżalska zaufała nowemu trenerowi – Czesławowi Jakołcewiczowi, były reprezentant Polski oraz zawodnik Warty. Decyzją Pani Prezes nowym dyrektorem sportowym został Arkadiusz Miklosik, wieloletni reprezentant barw naszego klubu.

24 sierpnia 2011 roku w miejsce Czesława Jakołcewicza, nowym szkoleniowcem został Artur Płatek i to na jego barkach ma spoczywać ciężar odpowiedzialności za wyniki zespołu.

Wielką siłę Warty stanowią nie tylko doświadczeni piłkarze, jak kapitan Tomasz Magdziarz. Duże nadzeje klub wiąże ze zdolnymi wychowankami zespołu, jak np. Maciejem Wichtowskim, który niejednokrotnie był już powoływany do młodzieżowych reprezentacji Polski.

Od początku sezonu 2012/2013 Warta zdecydowała się na odmłodzenie składu i postawienie na głodnych sukcesu zawodników. Stworzono także zespół rezerw, w którym mają ogrywać się niedoświadczeni gracze ze szkółki młodzieżowej naszego klubu.

Minęło już sto lat działalności klubu, którego historia będzie trwała jeszcze dłużej, czego życzymy sobie wszyscy. Przez te lata przewinęło się w klubie tysiące zawodników i wielu ludzi szczerze oddanych futbolowi. Historia Warty wciąż tworzy się na naszych oczach…